Mungu.

Anonim

Określenie „Mungu” odnosi się do jednostki monetarnej Mongolii. Z języka mongolskiego, termin ten jest tłumaczone jako „gotówka”, „monety” lub „srebro”. Ta mała zmiana jest setną częścią holownikiem.

Krótka historia jednostki pieniężnej Mungu

Historia zaczyna się od jednostki monetarnej lutego 1925 roku, kiedy rząd mongolski przyjął dekret w sprawie przeprowadzenia reformy monetarnej i uwolnienia waluty krajowej.

Moneta zwana Mungu został po raz pierwszy wybity i wprowadzane do obiegu w 1926 roku. Nowa waluta (Tugrik a jego kartą przetargową Mungu) zastąpiły wcześniej używane zobowiązań skarbowych (tzw dolara Mongolia), jak również inne kwoty pieniężnej (chiński i rosyjski pieniądze, substytuty pieniądza).

Charakterystyczną waluty Mungu

Pierwsze monety zwane Mungu zostały wykonane ze srebra. Ale później uderzyła w stopu niklu i miedzi, aluminium. Dane bicia monety przeprowadzone przez specjalistów z Mennicy Leningradu aż do 1991 roku.

Monety te przeliczono 50, 20, 10, 15, 5, 1 i 2 Mungu. Na awersie monety odzwierciedla jej wartość oraz nazwę jednostki pieniężnej w języku mongolskim („Mongo”).

Nowa emisja pieniądza w Mongolii odbyła się w 1993 roku. Nominał monet jest 5, 2 lub 1 Mungu wybito z aluminium. Mieli mały otwór.

Również w 1993 roku, w obrocie na terytorium Mongolii rachunki były nazywane Munga. Na przedniej stronie starożytnego symbolu złożonego mongolskich ludzi nazywa Soyombo i wyznaczone dane banknoty o niskich nominałach został przedstawiony. Na odwrotnej stronie banknotu przedstawiających niektóre rodzaje pracy, które były bardzo popularne wśród Mongołów (łucznictwo, zapasy, czy jazda konna).

Na rachunkach wystawianych przez niego w 1993 roku, całkowicie brakuje oznaczenia wersji. Banknoty w nominałach 50, 20 i 10 Mungu były w obiegu do 2014 roku.