Przeciętny amerykański Commodity Exchange

Przeciętny Amerykanin Mercantile Exchange (Mid amerykański Commodity Exchange.) - jedna z największych giełd towarowych na świecie. W tej chwili jej Transakcje odbywają się w wielu pozycjach towarowych, kontraktów terminowych i innych pochodnych instrumentów finansowych. Podczas sesji giełdowej, liczba transakcji przekroczyła 500 tysięcy, o łącznej kapitalizacji kilkaset miliardów dolarów. Siedziba wymiany i jego platforma handlowa znajduje się w mieście Chicago.

Powody ustanawiającego USA średni Mercantile Exchange

Główne powody, dla tworzenia i rozwoju wymiany był szybki rozwój gospodarki USA od 1861 roku i wojny domowej, początek dużą skalę rewolucji przemysłowej na całym świecie.

Pojawienie surowców i produktów rolnych jest kluczowym motywem powstania nowych strumieni handlu w 1868 roku był wChicago Mercantile Exchange, pierwsza ponieważ miasto było w momencie nieoficjalna stolica Midwest.

Początkowo rynek był nazywany „Chicago Butter and Egg Board” lub handlowa aukcja sprzedaży masła i oleju słonecznikowego, jajach kurzych. Stopniowo, w obrocie pozycji na nowej wymiany, który został przemianowany w 1874 roku w połowie amerykańskiej Commodity Exchange, przyszedł w produktach pochodzenia zwierzęcego (mięso z bydła i małych przeżuwaczy). W tym czasie były też pierwsze kontrakty na instrumenty pochodne, które na nich rolnicy używane do ochrony ich działalności od sezonowych wahań popytu na produkty.

Aż do lat powojennych, podstawowa funkcjonalność Exchange praktycznie nie uległy zmianie.

Wymiana w drugiej połowie 20. wieku

Na początku 1960 roku. w USA średnia giełdzie stała się pierwsze kontrakty terminowe notowane na mrożone produkty mięsne (jak tylko pierwsze lodówki chłodniczych dostawczych i samochód szybko rozwinąć rynku).

Na początku 1970 roku. w na giełdzie były pierwsze kontrakty do głównych walut światowych (Niemiecki znak, funta brytyjskiego, franka szwajcarskiego, jena i dolara Hongkongu i innych.).

Na początku lat 80-tych. Został on oznaczony przez fakt, że przedmiotem obrotu giełdowego kontrakty terminowe rozpoczęła się szerszym indeks rynku, lepiej znany jako SP500. Celem wyglądu wskaźnika było zabezpieczenie kontraktów eksportowych czołowych Midwest rolnej. Również w tym czasie (1986), Chicago Mercantile Exchange podjął współpracę ze średnią amerykańskiej Commodity Exchange i ostateczna nazwa stała noszone jako Chicago Mercantile Exchange (CME). Lista towarów handlowych oraz aktywów finansowych został rozszerzony do

• żywca i wieprzowe, mrożone produkty mięsne;
• Produkty cukier (głównie burak cukrowy);
• soja;
• ryżu;
• Pszenica (USA i Kanada);
• kukurydziany i olej roślinny wytworzony z nich;
• metale szlachetne (złoto i srebro);
• produkty naftowe (oleje, benzynę i olej napędowy);
• surowa bawełna (głównie z południowych stanach);
• drewno (od stanów Oregon i Montana) i różnych płyt.

Pojawienie się możliwości e-commerce

Na początku 1990 było ważnym wydarzeniem dla CME. Po raz pierwszy w Ameryce, największa giełda towarowa została uwzględniona w świecie elektronicznej sieci handlowej Globex. Ponadto, zdalny dostęp do handlu dostał nie tylko wielkich przedsiębiorców i inwestorów, ale także szereg drobnych (detalicznych) nabywców i sprzedawców kontraktów terminowych, co znacznie zwiększyło płynność rynku. Ponadto, e-handel przyczyniły się do znacznego zwiększenia skali konkurencji poprzez pozyskiwanie nowych rynków zbytu, nie tylko produkty rolne (takie jak latynoamerykańskich producentów mięsa, kakao i trzciny cukrowej), ale także pojawienie się nowych Giełdy papierów wartościowych w Azji Południowo-Wschodniej, Indiach, Chinach i Europie Wschodniej.

Obecnie CME jest wiodącym obrotu dla środków trwałych surowców na świecie, a jego dane są ważnym wskaźnikiem stanu gospodarki światowej.