Pozdrowienia! Marzysz o zostaniu ekskluzywnym przedstawicielem dużej zagranicznej firmy w Rosji? To nie jest tak trudne, jak się wydaje. Konieczne jest "tylko" znalezienie dostawcy towarów o wysokiej jakości i wymagających oraz podpisanie z nim właściwej umowy dystrybucyjnej.
Więc umowa dystrybucyjna: co się dzieje, czego szukać, kiedy podpisujesz, i dlaczego tak nie podobają się rosyjscy prawnicy i sędziowie?
Spis treści
- 1 Co to jest?
- 2 Główne warunki umowy dystrybucyjnej
- 2. 1 Exclusive prawo
- 2. 2 Nazwa marki
- 2. 3 Sieć sprzedaży
- 2. 4 Warunki dostawy
- 2. 5 Polityka cenowa
- 3 Specyfika umowy dystrybucyjnej w Rosji
- 4 Jak chronić swoje interesy przy zawieraniu DD?
Co to jest?
Umowa dystrybucyjna (umowa, umowa) zawarta pomiędzy firmą produkcyjną a dystrybutorem. Ten ostatni może działać i duża firma oraz prywatny przedsiębiorca (bardzo rzadko). Od chwili podpisania umowy dystrybutor staje się oficjalnym przedstawicielem firmy promującej towary na rynku.
Sformułam to samo prosto. Zgodnie z DD, dystrybutor zobowiązuje się do zakupu towarów od dostawcy i promowania / sprzedaży na danym terytorium. W zamian producent zobowiązuje się nie sprzedawać swoje towary na tym samym "kwadracie" niezależnie ani przez osoby trzecie.
DS jest klasyfikowany jako dokument "złożony". W niektórych krajach (w tym w Rosji i innych krajach byłego ZSRR) normy umów dystrybucyjnych z zagraniczną firmą nie są przewidziane w ustawodawstwie!
Z prawnego punktu widzenia dystrybutor nie jest pośrednikiem ani pośrednikiem. Jego główna różnica od innych kontrahentów: dystrybutor kupuje od dostawcy towarów na własny koszt i we własnym imieniu. I DD jest jednoznacznie przypisane umowom długoterminowym.
Ogólne warunki umowy dystrybucyjnej
Wyłączne prawo
DS może zawierać pozycję określającą, że dystrybutor ma wyłączne prawo do dystrybucji produktów producenta w określonym regionie. Teoretycznie oznacza to, że na terytorium nie będzie innych przedstawicieli firmy. Nie można się obawiać konkurencji. W poważnym DS konieczne jest określenie granic terytorium, w którym dystrybutor może "działać swobodnie".
Ale w praktyce wiele firm nie zawiera pozycji dotyczącej "wyłączności" w umowie. Na przykład wszystkie firmy sieciowe o formacie Avon i Oriflame tradycyjnie biją na masę i ilość.
Nazwa marki
Marka i lista produktów przeznaczonych do sprzedaży są określane w DD. Ale częściej w umowie jest punkt "dystrybutor działa jako oficjalny przedstawiciel wszystkich (dowolnych) produkcji marki".
Innymi słowy, dystrybutor dystrybuuje produkty pod znakiem handlowym sprzedawcy, a nie pod własną marką.
Sieć sprzedaży
Międzynarodowi producenci mają różne poglądy na temat "inicjatyw" swoich dystrybutorów. Niektóre pozwalają na niezależne zawieranie umów z dealerami lub sprzedawcami detalicznymi. Inni wymagają koordynacji takich momentów z firmą "nadrzędną".
W DD, uprawnienia dystrybutora są zawsze oznaczane jako odrębny element!
Warunki dostawy
Jedną z najważniejszych niuansów umowy dystrybucyjnej jest dostawa towarów do sprzedaży. Świat wykorzystuje trzy główne systemy:
- Transfer Product „w realizacji” bez przedpłaty (najbardziej opłacalne dla opcji dystrybutora)
- Częściowa przedpłaty (jako procent całkowitej wartości zamówienia)
- 100% przedpłaty (standardowy system marketingu sieciowego i najwygodniejszym rozwiązaniem dla dostawcy) Polityka
ceny
z reguły, dystrybutor ma prawo do zainstalowania sobie ceny sprzedaży dla użytkownika końcowego - oni nakazać producentowi. Cenniki są obowiązkowym dodatkiem do jakiejkolwiek umowy dystrybucyjnej. Ponadto producent zobowiązuje się dostarczyć dystrybutorowi wszelkie informacje handlowe i techniczne do udanej sprzedaży towarów.
Czym jest dostawca, który ma prawo?
- Ustaw planowana wielkość sprzedaży
- Wymagaj prognozy dystrybutorem sprzedaży
- jest zobowiązany do przestrzegania przybliżonego harmonogramu dostaw rocznie
- Nie wolno pozwolić dystrybutor na zakup podobnych produktów konkurencyjnych firm
- inne
Ale jeśli poważnie, wszelkie wymagania "niestandardowe" producenta są zawarte w umowie dystrybucyjnej i można je omówić!
Specyfika umowy dystrybucyjnej w Rosji
W 1988 r. ICC przyjął wytyczne dotyczące sporządzania międzynarodowych umów dystrybucyjnych. W 1993 r. Główne postanowienia DD zostały rozstrzygnięte w umowie o model dystrybucji (w tym samym zgłoszeniu międzynarodowej izby handlowej).
Istota takiej umowy może być opisana w trzech zwrotach. Dystrybutor musi być
- , aby kupować i sprzedawać towar na własny koszt i we własnym imieniu
- Weź organizacji sprzedaży w określonym obszarze
- Nie twórz obowiązki producenta
Model umowę dystrybutora - podstawę do sporządzania wszystkich międzynarodowych DS!
W obecnym prawodawstwie Federacji Rosyjskiej nie ma czegoś takiego jak "umowa dystrybucyjna". Dlatego każde DD sądów rosyjskich są rozpatrywane indywidualnie. W zależności od konkretnej sytuacji taki dokument może zawierać elementy umowy sprzedaży, dostawy, transportu, umowy agencyjnej lub koncesji handlowej.
Postępowanie sądowe na podstawie DD w Rosji jest uważane za jedno z najtrudniejszych. Teraz nie będę wchodzić w legalne smakołyki.
Podam tylko kilka przykładów. Jeśli w umowie dystrybucyjnej dostawca zgadza się na odebranie towaru od kupującego, umowa jest uważana za złożoną. Czy wiesz dlaczego? Ze względu na to, że umowa zawiera kilka obowiązków jednego rodzaju (przekazać towary do własności dystrybutora i zabrać je z powrotem w przypadku "zawieszenia").
Jeśli w DD dystrybutor ma obowiązek sprzedawać towary, taka umowa jest uważana za mieszaną. Poza standardowymi warunkami sprzedaży towarów, zawiera ona również "obietnicę" dalszego jej wdrożenia. Kontrakt mieszany nie może być uważany za mediatoryk. Ponieważ w tym przypadku dystrybutor działa na własny koszt i we własnym imieniu.
Mieszany DD może zawierać inne warunki. Na przykład dystrybutor zobowiązuje się do obsługi posprzedażnej sprzedawanych towarów.
Próbkę umowy dystrybucyjnej można pobrać bez żadnych problemów. Ale w tym jest niewiele. Warianty DD - zestaw nieskończony, a każda firma czyni ją "pod sobą".
Jak chronić swoje zainteresowania podczas zawierania DD?
Wyrażę osobiste zdanie. Rosyjskie ustawodawstwo niestety nie może być nazwane przejrzyste i przemyślane.Umowa dystrybucyjna dla prawników jest uważana za jedną z najbardziej złożonych dokumentów.
Dlatego moja rada. Przed podpisaniem DD konsultuje się we wszystkich punktach od właściwego prawnika. Nawiasem mówiąc, w Rosji, na Ukrainie i Kazachstanie, całe firmy prawne od dawna pracują nad konkretnymi umowami.
Przykładowy wykaz usług:
- Gotowa umowa dystrybutor w językach angielskim i rosyjskim
- Przygotowanie indywidualnego DD
- Ubezpieczenia związane z odpowiedzialnością za jeden lub więcej elementów
- Tworzenie Sprawdź umowę o ryzyku przed podpisaniem i wprowadzić zmiany Przygotowanie złożonych lub nietypowych umów
- Pomoc w rozwiązywaniu problemów w już podpisanej umowy (np odszkodowania w przypadku awarii producenta zawrzeć umowę na nową kadencję)
- pracowałeś kiedykolwiek o umowach dystrybucyjnych?
Subskrybuj aktualizacje i udostępniaj linki do najnowszych postów ze znajomymi na portalach społecznościowych!
