Kontynuujemy cykl artykułów o portfelach. Tym razem przyjrzymy się, jak trzeba bardziej szczegółowo i prawidłowo obliczyć ogólną wydajność portfela. W rzeczywistości, oprócz zdolności do być prawidłowo, musimy też zachować utwór bieżącego portfela i prawidłowo obliczyć jego sprawność. Gdy przyjmiemy, że wydajność rynek wydajność indeksem S & P500.
Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że nie ma nic skomplikowanego tutaj. Wystarczy obliczyć rentowność portfela i poszczególnych aktywów i otseit te aktywa, które wykazały ujemne stopy zwrotu. Jednak oprócz rentowności i prostych wskaźników, takich jak zawiesiny, konieczne jest również, aby obliczyć wiele wskaźników ryzykownych portfelu i każdego składnika z osobna, aby zrozumieć, jakie są dalsze prace i czy konieczne jest kontynuowanie portfel. W rzeczywistości istnieją dziesiątki parametrów, które w jakiś sposób pokazać skuteczność i rentowność portfela, jak również poziom ryzyka.
Zatem, umownie wskaźniki skuteczności portfolio można podzielić na dwie grupy: wskaźniki wskaźników rentowności i ryzyka. Przez wskaźniki rentowności obejmują następujące wskaźniki: wydajność każdego składnika; rentowność portfela jako całości; rentowność aktywów wolnych od ryzyka; stosunek portfela powraca do rynku; stosunek portfela zwraca się do aktywów wolnych od ryzyka rentowności.
Uważa się, że portfel jest uważane za skuteczne, jeżeli dochód przekracza średnią dla rynku. Na przykład, jeżeli wydajność portfela „A”, składające się głównie stanie indeksem S & P500 wynosiło 20%, a wydajność wynosząca tylko 15% wzrost wskaźnika taka lista jest uważany za skuteczny.
Wśród wskaźników ryzyka są następujące: odchylenie standardowe portfela zwrotów i każdego składnika oddzielnie od warunków rynkowych; Stosunek Sharpe; Stosunek beta; Współczynnik Traynor; Jensen Alpha; Współczynnik Schwager; Współczynnik Sortino; M-kwadrat. Jak można zauważyć, wskaźniki ryzyka znacznie więcej niż rentowności, gdyż inwestorzy (zwłaszcza dużych) ważniejsze jest zachowanie aktywów, a dopiero następnie pomnożenie.
Jest prawdopodobnie wiele nerwowy i pomyśleć, że to wszystko jest bardzo trudne dla nich i prawdopodobnie trzeba zrobić coś innego. Ale nie panikuj! Na początek powinniśmy zrozumieć w definicjach wskaźników wymienionych powyżej. Jeśli stopy zwrotu bardziej jasne, wówczas ryzyko byłoby dobrym krótkie wyjaśnienie.
Odchylenie standardowe - średnie powraca portfolio moment różnica z wydajnością rynku na pewien okres, zazwyczaj oznaczone. Na przykład, gdy dzienna wydajność portfela 2%, a dzień powrotu rynku do 1, 5% na miesiąc obrotu, odchylenie standardowe powrotu 2% -1,5% = 0,5%. Im wyższe odchylenie standardowe, tym bardziej ryzykowne uważane portfelem.
Współczynnik Sharpe'a - stosunek średniej premii za ryzyko do portfela odchylenia standardowego. Innymi słowy, różnica wydajności portfela na wolny od ryzyka trwałego podzielona przez odchylenie standardowe portfelu. Wzór jest prosty: portfel wydajność 2%, a odchylenie standardowe 0,5% i bez ryzyka wydajność zasobów 0,4% Stosunek Sharpe (2% -0,4%) / 0,5% = 3,2. Uważa się, że im większy wskaźnik, tym bardziej udany był zarządzania portfelem.
Beta - szybkość zmian rentowności portfela w porównaniu z rynkowej stopy zwrotu jest zazwyczaj oznaczona. Ie Innymi słowy, to pokazuje, jak wskaźnik ten waha się znacznie wydajność w porównaniu z wydajnością całego rynku. Aby obliczyć ten wskaźnik, wystarczy tylko dwa wskaźniki: kowariancja portfela, a rynek (iloczyn sumy korelacji i odchylenie standardowe portfela i rynku), a rentowności na rynku dyspersja (obliczony jako odchylenie standardowe do kwadratu).
Na przykład, gdy zestaw marek korelacji 0, 7, 0,3% odchylenia standardowego rynku i odchyleniem standardowym 0,5% portfela uzyskuje kowariancji 0,7 * 0,3% * 0,5% = 0.0000105. Zawiesina jest bardzo proste do obliczania: 0,3%, ^ 2 = 0,000009. Stąd znajdujemy współczynnika beta 0.0000105 / 0,000009 = 1,16667. Beta więcej niż 1 wskazuje zwykle bardziej ryzykowny charakter portfela.
Teraz możemy obliczyć stosunek Treynor - miara stosunku premii za ryzyko i ryzyko portfela. Innymi słowy, stosunek różnicy w wydajności portfela rynku podzielona przez współczynnik beta. Wzór jest bardzo prosty - w dawkach otrzymanych powyżej wytwarza się następujące obliczenie: (20% -15%) / 1. 16667 = 0.04285. Traynor Im wyższy wskaźnik, tym bardziej skuteczny jest portfel. Wartość tego współczynnika jest mniejsza niż 0% oznacza, że portfel lub mniej niż na rynku handlowym, albo że jest całkowicie ujemny zysk.
Jensen Alpha - współczynnik zaproponowany przez amerykańskiego ekonomistę Michaela Jensena w 1968 i pokazując, jak również aktywne zarządzanie portfelem w porównaniu do pasywnego. Wymagane dla indeksie obliczeniowej 4: Średni uzysk portfela (2%), średnia wydajność na rynku (1, 5%), przy czym składnik bez ryzyka wydajność (0,4%), a portfel beta (1,16667). Wzór do obliczenia jest następujący: 2% - (+ 0,4% (1,5% -0,4%) * 1,16667) = 0,32%. W tym przypadku okazuje się, że średnia dzienna wydajność portfela 0,32% wyższym niż średnia rynku.Im wyższa jest wartość tego wskaźnika, tym bardziej efektywnie kontrolowany teczki. Wartość wskaźnika poniżej 0 oznacza, że wydajność rynku jest wyższa niż wydajność portfelu.
Współczynnik Schwager - stosunek zysku do portfela przeciętnego maksymalnej wypłaty za dany okres (zazwyczaj trwa dane roczne). Został on zaproponowany przez znanego ekonomistę Jack Schwager. Wzór jest prosty:. średnia roczna wydajnością portfela 100 tysięcy dolarów i maksymalnej ciągnienia 25 tysięcy dolarów, get 100/25 = 4. Oznacza to, że średni roczny zwrot z portfela średnio 4 razy wyższe niż maksymalne wypłaty.
Współczynnik Sortino bardzo podobny do wskaźnika Sharpe'a, i wskazuje na efektywność zarządzania portfelem. Jedyną różnicą jest to, że ta zawiera jedynie te wartości powrotu, który jest poniżej pewnego poziomu. Zazwyczaj poziom przyjmuje się jako wolny od ryzyka trwałego plastyczności. Wzór obliczeniowy wykorzystuje wszystkie trzy wskaźniki: średni dzienny uzysk portfela inwestycyjnego (2%), w minimalnej dopuszczalnej dziennej wydajnością (dzienna wydajność bez ryzyka zaleta - 0. 4% / 280% = 0,0014) oraz liczba dni, mniej niż minimalna dopuszczalna wydajnością (zwykle ma to figura 15). jest obliczany w następujący sposób: (2% -0,0014%) / 15 = 0,0013. Stosunek ten charakteryzuje efektywność zarządzania portfelem w okresach spadku rynku.
Wreszcie ostatni czynnik M-Square, lub po prostu M 2 wskazuje, jak dużo wyższą wydajnością portfela pokazuje, w porównaniu do aktywów wolnych od ryzyka. Stosunek ten został zaproponowany w 1997 roku przez włoskiego Economist Modiglianiego. Do obliczenia wymaga czterech parametrów: średnia wydajność portfela (2%), to bez ryzyka składnik średnia wydajność (0, 0014%), średnia portfela wydajności odchylenie (zwykle trwa od 1%), a odchylenie standardowe wydajności rynku (zwykle się 0,5%). Wzór jest następujący: (2% -0,0014%) * 0,5% / 1% + 0,0014% = 10%.
Właściwie wszystko. Oblicz powyższe wskaźniki efektywności portfela inwestycyjnego nie było tak trudne, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka, ale to zajmuje dużo czasu. Ale chyba wszyscy są zgodni, że czas jest najbardziej warto dokładnie obliczyć efektywność inwestycji w danym portfelu i maksimum, aby zminimalizować ewentualne zagrożenia. Poniższy artykuł będzie dać przykład obliczania tych wskaźników w programie Excel.
