Frank francuski od 1795 do 2002 - podstawowej jednostki monetarnej Francji. Już od 17 lutego 2002 roku frank francuski przestała istnieć jako waluta i został całkowicie zastąpiony przez euro.
W jednym franc Desima 10 lub 100 centów.
franc pochodzenie
Nazwa waluty w przeciwieństwie do wielu innych walut, nie doszło do działania na wadze. Od początku 1360 roku, kiedy frank francuski istniał już w formie waluty. Nazwa monety złota „Franka” otrzymane przez głównego wroga Francji w tym czasie - Anglia. Tłumaczenie z języka francuskiego „franc” oznacza „wolny”. Nazwa ta otrzymała pieniądze po wydaniu króla Jana II niewoli podczas wojny stuletniej. Jednocześnie waluta była przydatna dla okupu dając do angielskiego.
Historia franc
Historia waluty francuskiej sięga 14 wieku:
1360 - wybite pierwszy złoty franka. Głównym bodźcem do emisji nowych pieniędzy było uwolnienie Jana Dobrego z angielskiej niewoli. Moneta nazwano „koń-franc. ” Awers był obraz króla z mieczem. Masa moneta 3, <885> gramów. Jeden frank był równy liry z Tours i 240 denier.
1365 - zaczął bicia nowych monet - „Frank nożnego” na awersie której został przedstawiony stojąc w jednym miejscu przez króla. Masa nowej monety niższy i wynosi do około 3, 8 gram.
1461 - zakończenie panowania Ludwika XI, następnie dobie nowych monet - koronami złota.
1575 - frank francuski został wybity ze srebra. Masa nowych monet wyniosła 14, 188 gramów. W jednym z takich monet może otrzymać 240 obiad, 20 sól lub barwy.
Przez stulecia połowie 17 srebrny franc wyszedł z kolei i został zastąpiony przez korony srebra.
1775 - poważny deficyt budżetowy, silny nieurodzaju w kraju, gwałtowny wzrost cen chleba. Każdego roku coraz bardziej zintensyfikowane napięć społecznych, które spowodowały rewolucję francuską.
1790 - wydane pieniądze papierowe, assignats. Po pierwsze, cena nowej waluty w stosunku do złota wynosiła 91%. W przyszłości trakcie stałego spadku. W 1796 roku był już 0, 29% ceny nominalnej.
Od 1791 do 1793 To zniósł system gildii, wzajemnej odpowiedzialności w płatnościach, a także feudalnych zobowiązań.
1793 - Zdobione zmuszony pożyczkę w wysokości 12 mln franków od bogatych obywateli.
1796 - na koniec roku Francuzi byli w rękach ponad trzydziestu miliardów liwrów assignats. Pieniądze przekształcony zwykłym papierze. Kraj stoi w obliczu bankructwa.
1799 - wzrost do władzy Napoleona. Pod jego kierownictwem, gospodarka zyskała. Roczne wpływy do skarbca z podatków wyniosły prawie 660 mln franków.
1801 - udało się obniżyć deficyt budżetowy do poziomu minimalnego i pokrycie części długu publicznego.
1803 - wydany pierwszy nowy Franks, który trzymał cenę aż do 1914 roku. Wielkość zawartości złota była 0. 2903 gramów. Równocześnie z nowym franka został zastąpiony przez starymi Louis, który przyszedł, aby zastąpić uaktualnioną monetę - Louis.
1848 - kryzys finansowy, w którym został wprowadzony tzw „obowiązkowy kurs”. Od tego momentu instytucji bankowych mogła odmówić wymiany banknotów na monety. W tym przypadku wolna kurs został zastąpiony przez uzasadniony, gdy osoby i instytucje finansowe są zobowiązane do podjęcia papierowych pieniędzy jako środka do dokonywania płatności.
1850 - „zgodne z prawem” i „zmuszony” kurs został odwołany.
1865 - stworzył Łacińska Unia Monetarna. Inicjator - Francja. Obejmuje ona cztery stany - Szwajcarii, Włoch, Belgii i Francji. Zgodzono się, że waluty są tak zwane „bimetaliczny” standard. Począwszy od tego roku, stosunek srebra do złota wynosiła 15, 5 do jednego, czyli 4,5 grama srebra miał 0,29 gramów złota.
1868 - przystąpienie do Unii Grecji i Hiszpanii.
1869 - przystąpienie do Unii San Marino, Serbii, Bułgarii i innych krajach.
1870 - początek wojny. Oba kursy ("zgodne z prawem" i "zmuszony" Re-enter).
1873 - koszt srebra spadła, więc uwolnienie monet srebrnych musiały zostać porzucone. W rzeczywistości, to płynne przejście do standardu złota.
1885 - Russian cesarskie (15 rubli) zrównany 40 franków i poluimperial rubli (7, 5) - 20 do Franks.
1906 - zaczął produkować monety 100 franków.
1914 - pochodzą pierwsze nuty pięć, dziesięć i dwadzieścia franków dotyczących wymiany monet została zakazana.
1920 - Łacińska Unia Monetarna upadł, ale na papierze to przestała istnieć po siedmiu latach, w 1927 roku.
1928 - wymiana papierowych franków ponownie wznowione.
1929 - początek kryzysu finansowego. System finansowy oparty na standardzie złota została zniszczona.
1936 - całkowicie zatrzymany złota.
1939 - do związków tworzą strefę pieniężną (franc).
1942 - początek produkcji nowych monet o wartości nominalnej pięć centymów do pięciu franków.
1944 - obsługiwać nowe banknoty od dwustu do pięciuset franków. Dolarów kurs 50 franków.
1948 - uruchomienie Planu Marshalla. W tym samym roku nastąpiła dewaluacja franka.
1950 - wprowadzone do obiegu nowe monety do wysokości 100 franków banknotu 10 000 franków. Osiągnęły porozumienie w sprawie kontynuacji „strefy franka”.
1958 - Frank szwajcarski kurs wobec dolara osiągnął znamię 420. Postanowiono utrzymać nową dewaluacji.
1960 - stabilna wprowadzono Frank. „Franc Zone” lewy Laos, Gwinei, Syrii, Libanie, Kambodży i innych krajach.
1962 - strefy franka poza Mali.
1963 - waluta zaczęła nosić nazwę franka (bez przedrostka „nowy”).
1968 - ucieczka kapitału z kraju doprowadziła do gwałtownego spadku rezerw walutowych.
1969 - dewaluacja franka szwajcarskiego, kurs spada z 4, 9 do 5,55 franków za dolara.
1970 - Wspólnota Europejska wprowadza do obiegu nową międzynarodową walutę ECU, który grał rolę prawny środek płatniczy równolegle do franka.
1973 - od „strefy franka” out of Madagascar i Mauretanii.
Od 1962 roku Francja dokonała uwalnianie różnych monet, z których wiele pozostało w obiegu aż do ostatnich dni.
Ponadto, od 1960, to odbywa się w wydaniu banknotów od 5 do 500 euro.
1999 - wszedł do obiegu euro. Nowa waluta poszła równolegle z euro.
2002 - Francuski franc wyszedł z zakrętu. Jednocześnie został on wymieniony korony na euro.
Przejście od Frank na euro: wpływ
Do 16 godzin 30 minut 17 lutego 2012 każdy mógł zmienić out-of-leczenia francuskiego franka do euro. W dniu 18 lutego 2012 w walucie krajowej Francji wyszedł z obiegu. Francuski frank zaczął zainteresowania tylko do kolekcjonerów.
Oficjalny kurs wymiany w chwili przejścia - 6. 55957 franków za 1 euro:
- 20 franków - 3, 05 euro;
- 50 franków - 7, 62 euro;
- 100 franków - 15, 24 euro;
- 200 franków - 30, 49 euro;
- 500 frankov- 76. 22 euro.
Wszystko wycofane z obiegu frankach francuskich zebrano, wyciśnięty przez prasę i spalone.
Pierwszy dzień z bankomatów i banków w kraju wydały setki milionów euro w gotówce. Ale entuzjazm szybko ustąpił francuski rozczarowanie. Ceny żywności wzrosły znacząco w porównaniu z poziomem z dnia 31 grudnia ubiegłego roku. Ale to był tylko mały „wada”.
Konsekwencje wprowadzenia euro
- powstała praca Europejskiego Banku Centralnego, który przeprowadził jednolitej polityki dla wszystkich krajów UE. Ale działania EBC wielokrotnie krytykowane. W szczególności, wiele krajów potrzebna do podniesienia stóp procentowych (Portugalia, Hiszpania i Irlandia). Francja przyszedł do tych krajów, które zostały zmuszone do obniżenia stawki. W rezultacie tempo wzrostu gospodarczego spadło. W przyszłym przyjęciem euro doprowadziło do wzrostu stopy bezrobocia;
- zmienił politykę fiksalnaya. Teraz deficyty budżetowe w poszczególnych krajach wyraźnie uregulowane przez umowę między dwoma krajami (paktu stabilności i wzrostu). Problem z uczestników - aby utrzymać niski poziom deficytu budżetowego. Dla Francji, to był szok, ponieważ wzrost deficytu budżetowego będzie stymulować gospodarkę. Z kolei eksperci finansowi obliczyli, że obniżenie deficytu budżetowego do 1% PKB prowadzi do obniżenia wzrostu gospodarczego o prawie dwa punkty procentowe;
- zwiększenie inwestycji w Że pozytywny wpływ na pracę francuskich firm i ogólnego wzrostu gospodarczego kraju;
- zwiększona objętość francuskiego eksportu i na tle zainteresowania inwestorów w walucie europejskiej;
- wzrost długu publicznego do PKB po wprowadzeniu euro w dalszym ciągu. Wprowadzenie wspólnej waluty spowodował pogorszenie sytuacji;
- zintensyfikowane aktywną napływ System Bankova w kraju, co przyczyniło się do wzrostu wydatków konsumpcyjnych. Zatem przejście od francuskiego franka do euro w jakiś sposób uratował kraj przed recesją w gospodarce w 2002 roku;
- więcej niż dwukrotnie, aby zmniejszyć inflację.
