Koszt ryzyka

Anonim

Przed dokonaniem inwestycji należy przeanalizować istniejące podejścia do pomiaru kosztów ryzyka (Value at Risk) oraz alternatywy tego wskaźnika.

Risk Management System

W szerokim ujęciu, zarządzanie ryzykiem podczas handlu na giełdzie - jest utrzymanie rozsądnego kosztu ryzyka. System zarządzania ryzykiem w największych bankach inwestycyjnych, a następnie przez JP Morgan Chase, zbudowany na wartość indeksu na ryzyko (VaR). Tygodnik VaR postać $ 100 milionów z przedziałem ufności 95% oznacza, że ​​co tydzień jest pięć procent szans upadku wartości portfela o ponad 100 mln $. Ocena zaczyna się od prawdopodobieństwa utraty wysokości strat oszacowanie w realizacji pewnych zagrożeń. Na tej mapie przepływów pieniężnych opiera się na każdego składnika portfela. Ponadto wszystkie aktywa finansowe w postaci produktów standardowych instrumentów rynkowych (dla obligacji jest bardziej proste, i jest o wiele trudniejsze dla zamiennych papierów wartościowych i instrumentów pochodnych). Jeśli używasz standardowego sposobu wariacji następujący algorytm. Raz zainstalowany, wystandaryzowane narzędzia dla nich są obliczane wariancji i kowariancji opiera się na danych historycznych. Biorąc pod uwagę skalę standaryzowanych instrumentów w całości portfela, obliczonej zmienności i kowariancji instrumenty portfela VaR. Problemem jest to, że koszty ryzyka mogą zaniżać rzeczywisty zakres potencjalnych strat, jeśli wydajność poszczególnych instrumentów jest daleko od rozkładu normalnego. Siła związku między zmiennymi może ulegać zmianom. Zmienność i kowariancji - też. (Jeśli jesteś zainteresowany warunkami mam „Heteroskedastyczność” w umyśle). W rezultacie, przy ocenie mogą wystąpić błędy Var, a dość znaczna. Wiele błędów spowodowanych oceniających ryzyko, w pewnym momencie, skręcić w poszukiwaniu sposobów na odejście od konwencji współczynników korelacji. Jeśli zastosujemy metodę Monte Carlo, zamiast obliczania zmienności kowariancji jest przez zbiór rozkładów prawdopodobieństwa, które mogą być dowolnie daleko od teoretycznej normalne.Po tym tysiące symulacji z różnymi wartościami czynników ryzyka, na podstawie których obliczana jest bliżej rzeczywistości wartości kosztu ryzyka.

współczynnik ryzyka

Twój osobisty zarządzanie ryzykiem nie zawsze mogą być oparte na tej samej wzorach VaR że głównym bank inwestycyjny, jako banku dużą sumę w ramach zarządzania i więcej środków do przeprowadzenia symulacji handlowych. Oprócz wartości zagrożonej, jak wiemy, co najmniej na sześć sposobów, aby oszacować tę liczbę: 1. Pierwsza metoda jest - stosunek Sharpe. Czynnik ten charakteryzuje zachowanie portfela papierów wartościowych. Aby obliczyć Sharpe otrzymujemy różnicę pomiędzy zwrotu portfela oraz stopy wolnej od ryzyka. Następnie podzielić różnicę przez odchylenie standardowe portfela. 2. Druga metoda - M-kwadrat. Dodatkowa wydajność portfela papierów wartościowych na rynku wzrasta poziom, czy wprowadzić go z dźwigni. Różnica w stosunku do rynku staje się coraz bardziej na M-Square, jest również oddzielny wskaźnik. 3. Trzecia metoda - Trainor. Obliczamy model alokacji kapitału (CAPM), gdzie oczekiwany powrót jest równa sumie stopy wolnej od ryzyka i pomnożona przez beta różnicy pomiędzy rentowność rynku i poszczególnych papierów wartościowych. Budowanie relacji ryzyka plastyczności, znany jako linia kapitałowego (CML). Stosunek dodatkowe ryzyka i zwrotów z portfela nachylenia ramion pokazano CML i subiektywna ocena jego ryzyko w porównaniu z rynkiem - beta. Nachylenie CML z dźwigni jest mierzona przez układ beta Traynor. Do obliczenia tego potrzebne są: 1) obliczenie różnicy pomiędzy wydajnością portfela i stopy bez ryzyka, 2) podzielenie otrzymanej różnicy w portfelu beta. 4. Czwartym sposobem Z wyjątkiem Value at Risk - Jensen alfa. Jest ona mierzona przez różnicę w liniach rynkowe portfeli i bez ramieniu. Jest to różnica między, po pierwsze, stopa zwrotu portfela, a po drugie, stopa minus pomnożona przez beta różnicy pomiędzy zwrotem rynkowej i wolnej od ryzyka (z równania CAPM) wolne od ryzyka. 5. Piąta metoda - subiektywnie ocenić czynnik ryzyka, w zależności od oczekiwanego zwrotu. W tym przypadku, aby obliczyć koszt ryzyka jest konieczne, przede wszystkim, aby zmierzyć różnicę między oczekiwanym 1-dniowego wydajnością portfela i jego odchylenie standardowe; wtedy wszystko jest mnożona przez współczynnik ryzyka na wartości portfela. 6. Szósty sposób - oceniać jedynie komponent ryzyka, z którym mogliby się pozbyć. Nadmierne ryzyko portfela mierzy stosunek Sortino. Wymaga to: 1) otrzymuje się z różnicy pomiędzy średnią i maksymalną dopuszczalną wydajność portfela, 2) różnicy podzielonej przez odchylenie standardowe wszystkich powraca poniżej maksymalna dopuszczalna.