Światowy kryzys finansowy
W poprzednim artykule przyjrzeliśmy dość niewygodne i bardzo trudną sytuację w Stanach Zjednoczonych, a ich rola w rosnących zjawisk kryzysowych obejmujących cały świat. Ale kryzys ma z reguły różne źródła - a obecna sytuacja nie jest wyjątkiem. Dajmy się dygoczyć z Nowego Świata i zwrócić się do Światła Starego - przodka wielu problemów, które przyjął Stany Zjednoczone.
Inne artykuły dotyczące kryzysu finansowego
- Kryzys? Tylko faza przejściowa
- Światowy kryzys: plusy i minusy
- europejskiego kryzysu i w ślad za panowania niemieckiego (część 1)
- Kryzys europejski: śladami panowaniem niemieckim (Część 2)
Europa jest prawdziwym sprzecznym regionem. Najstarszym obszarem konwencjonalnych pojęć współczesnej cywilizacji, to jest
od dawna ma problemy z , a zarówno charakter ekonomiczny i polityczny i społeczny. Prawdopodobnie wiele problemów można było uniknąć, gdyby Europejczycy nie podjęli takich sprzecznych decyzji we wszystkich tych aspektach. Przeanalizuj swoje działania i zobacz, jaki wpływ ma na destabilizację na świecie.
interakcji linia w Europie: Niemcy - Wielka Brytania, Rosja - UE - Wielka Brytania + USA, UE - o „słabych ogniw”. Jak kiedyś powiedział profesor Preobrazhensky w powieści Michaiła Bułhakowa „Psie serce”, „przerwanie nie jest w szafie, aw głowach.” To samo dotyczy kryzysu.
Przecież kryzys gospodarczy jest tylko skutkami . Powinny być też poszukiwane w innych dziedzinach, na przykład w polityce. Problem jest nazywany „Euro”
Zacznijmy od oczywistości:
formacja „słabych ogniw” w UE . Dla słabych ogniw, możemy obejmują kraje Unii, których PKB jest mniejszy niż lub równy zeru, albo dąży do tej wartości: Grecja, Cypr, Hiszpania, Portugalia, Irlandia. UE aktywnie zmaga się z problemami wewnętrznymi, stara się znaleźć rozwiązania problemów gospodarczych w tych krajach - o sanations gospodarki przez EBC, poprzez zmianę systemu podatkowego, perswazją, czasem - o interwencji publicznej. Podczas gdy UE pozostaje jako taki, ma największy rozmiar łączny PKB na świecie , poślizgnięcia się na 2. miejscu, a nawet Stanów Zjednoczonych (czyli wynik, niż tempo wzrostu w ujęciu rocznym). Jednak problem z fenomenalnych słabych ogniw może być porównywana tylko z ich fenomenalnego brak przewidywania, ponieważ źródło problemu leży w braku walucie krajowej. Okazuje się, że ich problem nazywany jest "Euro". Nieobecność walucie krajowej nie daje jednego z tych krajów do dewaluacji, co jest konieczne w niektórych przypadkach.Co więcej, jest to jedna waluta, która sprawia, że
praktycznie niemożliwe jest monitorowanie i kontrolowanie inflacji . Oba z nich prowadzą kraj do pełnej i bezpośredniej zależności od sanacji przez Bank Centralny UE, kontrolowany przez tylko jeden kraj - Niemcy. Ogólnie mówiąc, patrząc na to, co się dzieje w Europie, pojawia się wrażenie, że Niemcy są mile widziane przez losy wielu krajów w Unii Europejskiej
. To odwraca innych sojuszników od tego, co dzieje się w Niemczech, ponieważ można słusznie uznać, że jest to najbardziej rozwinięty ekonomicznie kraj w regionie, a więc jest skarbnikiem. Wystarczająco dogodne, aby rozwiązać własne problemy kosztem UE, nie zwracając uwagi UE i udając, że głównym celem jest dbanie o członków UE. Dla odniesienia: przy wprowadzaniu euro, produkcja nowej waluty leżała prawie we wszystkich krajach Unii, ale daleko od wszystkich dla wszystkich, wymiana euro na walutę narodową przynosiła zyski
. Wystarczy przypomnieć, jak ciężko było dla Włoch, które zmieniło się z dziesiątków tysięcy na jednostki. Niemniej jednak w Niemczech wymiana była praktycznie bezbolesna iw jednym z najbardziej korzystnych stosunków (mniej niż 1: 1, 5). Oczywiście, trudno udowodnić bezpośrednio, że Niemcy nalegały, aby wejść do euro w celach najemnych. Podsumujmy jednak fakty: wspólna waluta, która dzieli więcej niż kraje Europy, a dyskryminacja gospodarek zależy od siebie i w większym stopniu od najbardziej rozwiniętych krajów Europy (Niemcy, Francja), ponieważ wpływają one głównie na pozycję euro. A teraz dodajmy do tego skarbiec Niemiec (to jest największy ciężar podejmowania decyzji dotyczących sanitacji). Okazuje się, że jeden kraj powoli i systematycznie wzrasta nad resztą
.W rzeczywistości można to nazwać wojną, ale nie gorącą lub zimną, a nawet ekonomiczną. To wojna "długu". Niemcy i Wielka Brytania: cień imperialnych ambicji To właśnie w ten sposób można uznać za następny samolot sprzeczności -
relacje między Niemcami i Wielką Brytanią
. Okazuje się całkiem ciekawy obrazek: mamy szorstką parytetu między wierszami Niemiec i Wielkiej Brytanii + UE + USA, ponieważ jest największym i najstarszym brytyjskim partnerem USA w regionie europejskim. Stosunki między Niemcami a Wielką Brytanią nigdy nie były dobre. Prawdopodobnie oba kraje początkowo utrudnione imperialnych ambicji kierunku, aczkolwiek w różnych kierunkach - Niemcy koncentruje się na Europie i Wielkiej Brytanii w bardziej odległych rejonach koloniach. W pewnym momencie, , oba kraje były o jedną część
- i bez kolonii, bez podbojów (w czasie połowie 20 wieku). Sytuacja pogorszyła się w późnych latach 80-tych, kiedy stało się jasne, że Niemcy znów będzie zjednoczona i zyska ogromny potencjał gospodarczy, Rosja będzie znacznie więcej niż kiedyś (strata krajów WTO w wyniku rozpadu Związku Radzieckiego). Ale jak podzielić nowo zjednoczoną Europę? Z punktu widzenia Niemiec sprawa jest dość prosta - a teraz widzimy dokładnie, jak to się robi. Taka sama sytuacja zmusiła Wielką Brytanię aby podjąć trudną decyzję: do udziału w nowej „części” Europy, nie mogła już, że jest to ekonomicznie gorsze i gorsze do Niemiec … "Dług" wojna dla Wielkiej Brytanii jest prawie niemożliwa ze względu na jego położenie i cechy systemu finansowego. Jedyną rzeczą pozostałą - nie jest przyjęcie euro jako waluty, utrzymanie waluty krajowej i jej niezależności finansowej i gospodarczej.I znów użyj starego wroga, który stał się nowym partnerem strategicznym - Stanami Zjednoczonymi. plątaninie sprzeczności Oś płynnie konfrontacji mocarstw europejskich nabywa nowych członków, a nawet wykracza poza kontynentu - Stany Zjednoczone dołącza ją. Ale dla tak ważnego uczestnika konfliktu trzeba było znaleźć przeciwwagę. Kto, następca ZSRR - Rosja był całkiem logiczny. Fakt, że Europa nadal konsumuje rosyjskie zasoby, nie czyni Rosji partnerem strategicznym dla Europy, tylko
powoduje, że Europejczycy dostrzegają dodatkowe podrażnienie
. Ale jako przeciwwaga dla Stanów Zjednoczonych, nasz kraj jest najbardziej odpowiedni dla zarówno wskaźników politycznych jak i wojskowych. Okazuje się, że Europa jest splątaniem sprzeczności. Z jednej strony Niemcy powoli i systematycznie niszczą gospodarkę innych państw europejskich. Z drugiej strony, Wielka Brytania, "biorąc brudną bieliznę" i mając nadzieję na Stany Zjednoczone w niekończącej się konfrontacji z Niemcami i Rosją. Ponadto Federacja Rosyjska chciała rozszerzyć rynek sprzedaży nieograniczonych zasobów i wzmocnić wpływy w Europie. Gospodarka, która miesza się z polityką i destabilizuje cały region. Najważniejszą rzeczą jest jednak niechęć do dostrzegania różnego wyniku dla każdej ze stron. Być może Europejczycy zostały usunięte z pamięci starego rzymskiego aforyzmu «victi vincimus» -. «Podbitego przejęcie” Zwycięstwo w tej konfrontacji nie może stać się triumfem, będzie to tylko nowa runda światowego kryzysu. Nie tylko finansowy, nie tylko ekonomiczny. Ale kryzys jest społeczny.
