(. Skrócony GER), hipoteza wydajności rynku sugeruje, że rynek może charakteryzować się wydajnością jednej z trzech postaci: słaby, umiarkowane lub silne. Słaba wydajność Oznacza to, że obecna cena akcji opiera się na ostatnich zmianach cen - Dlatego taka informacja nie ma żadnej wartości przy wyborze przedmiotu inwestycji. Innymi słowy, jeśli cena stale rośnie w ciągu ostatniego tygodnia, to nie pomaga inwestorowi przewidzieć jutrzejszą cenę. O słabej efektywności rynku tzw czartystów. - Inwestorzy wybierający przedmiotu inwestycji z taśmami danych - to tylko marnowanie czasu.
koncepcja odwróconej jest silny wydajności, przy której inwestorzy mogą przewidzieć, w oparciu tylko na cenę.
Testowanie słabej formy wydajności
Istnieją dwa główne sposoby wykrywania słabą formę:
- Identyfikacja korelacji pomiędzy zmianami cen na jakiś czas.
- Analiza skuteczności technik powszechnie stosowane do obrotu.
ERT sugeruje, że zmiany cen można nazwać tylko wiadomości, które zdarzają się spontanicznie, dlatego codzienne wahania cen nie podlegają żadnym trendem. Z tego powodu istnieje wiele badań w celu identyfikacji wzór (korelacja) między papierami plonu w różnych odstępach jednej szczelinie czasowej.
Badania wykazały obecność niewielkiej korelacji - czyli dochody uzyskane przez inwestora dla okresu t + 1 tylko nieznacznie w zależności od dochodu, który przyniósł mu okresie t. Jednakże, biorąc pod uwagę koszty transakcji korelacja zanika całkowicie.
Z tego wszystkiego wynika, że przepisy dotyczące rynku papierów wartościowych nie powinno być, jednak, są to: jeden z nich nazywa się „efekt stycznia” polega na tym, że wydajność papierów wartościowych w styczniu niż w pozostałych miesiącach. Można sądzić, że na giełdzie nie jest dokładnie w pełni skuteczne, byłoby inaczej „efekt stycznia” został wyeliminowany przez swoich poddanych.
Druga metoda - analiza skuteczności metod technicznych - jest porównanie wyników stosowania różnych technik w celu uzyskania nadzwyczajnych z działalności inwestycyjnej.
"Random walk"
Określenie „błądzenia losowego” jest używany do opisania serii cen, w którym nowa cena jest naturalnym odejście od poprzedniej, to znaczy niezwiązane z ostatnich zmian. Pierwsza hipoteza „błądzenia losowego” przy użyciu francuskiego matematyka L. Bachelier na początku XX wieku (chociaż termin ten nie używał - termin został wprowadzony później) - złożył go do badania dynamiki cen surowców. Hipoteza później wielokrotnie wykorzystywane w analizie rynku akcji - cała praca dała podobne wyniki: korelacje pomiędzy kolejnymi zmianami cen nieznacznie różne od zera.
Mimo to, na giełdzie nie jest przykładem „idealnej” błądzenia losowego, ponieważ niektóre przepisy zostały znalezione. W szczególności, socjolog Robert Merton uznał, że przewidują cenę możliwą do jego dotychczasowych dyspersji. Jednakże takie drobne uzależnienie nie jest sprzeczne pojęcie bezskuteczności.
