Aby przewidzieć dalszą dynamikę pary walutowej, opracowano ogromną liczbę technik. Niemniej jednak, ilość nie zmieniła się w jakość, a uzyskanie dość skutecznej prognozy nie jest najprostszym zadaniem. Rozważ cztery najczęstsze metody prognozowania par waluty.
Parzystość siły nabywczej (PPP)
Parzystość siły nabywczej (PPP) jest najpopularniejszą metodą. Jest on najczęściej wymieniany w podręcznikach z dziedziny ekonomii. Podstawą teorii PPP jest zasada "prawa jednej ceny", która twierdzi, że koszt identycznych towarów w różnych krajach powinien być taki sam.
Na przykład, cena szafą w Kanadzie powinna być zbliżona do ceny w tej samej szafie w Stanach Zjednoczonych, z uwzględnieniem kursu z wyłączeniem kosztów transportu i wymiany. Oznacza to, że dla spekulacji nie powinno być powodu, aby kupić tanie w jednym kraju i sprzedawać droższe w innym.
Zgodnie z teorią PPP zmiany kursu walutowego powinny kompensować wzrost inflacji. Na przykład w bieżącym roku ceny w USA powinny wzrosnąć o 4%, w Kanadzie w tym samym okresie - o 2%. Różnica inflacji wynosi więc: 4% - 2% = 2%.
W związku z tym ceny w USA będą rosły szybciej niż w Kanadzie. Zgodnie z teorią PPP, dolar powinien stracić około 2% ceny, tak że cena tych samych towarów w obu krajach pozostaje w przybliżeniu taka sama.Na przykład, gdy kurs jest 1 CAD = 0, 9 USD przewidywany przebieg teorii PPP jest obliczana w następujący sposób:
(1 + 0, 02) x (0, 90 USD na 1 CAD) = 0, 918 USD na produkt z serii 1, , którą jest, aby sprostać PPP dolara kanadyjskiego powinna wzrosnąć do 91, 8 centów amerykańskich.
Najpopularniejszym przykładem zastosowania zasady PPP jest indeksem „Big Mac”, która opiera się na porównaniu cen go w różnych krajach, a która pokazuje poziom niedowartościowanie i przewartościowanie waluty.
Zasada względnej stabilności ekonomicznej
Technika tej kampanii opisana jest w tytule. Jako podstawę przyjmuje się tempo wzrostu gospodarczego w różnych krajach, co pozwala nam prognozować dynamikę kursu walutowego. Logiczne jest założenie, że stabilny wzrost gospodarczy i zdrowy klimat biznesowy przyciągną więcej inwestycji zagranicznych. W przypadku inwestycji konieczne jest nabycie waluty krajowej, co w konsekwencji prowadzi do wzrostu zapotrzebowania na waluty narodowe i jej dalszego wzmocnienia.
Metoda ta nadaje się nie tylko do porównywania stanu gospodarki obu krajów. Z jego pomocą można wyrazić opinię o obecności i natężeniu przepływu inwestycji. Np. Inwestorzy przyciągają wyższe stopy procentowe, które umożliwiają maksymalny zysk z ich inwestycji. W związku z tym popyt na waluty krajowej rośnie znowu i jego umocnienie się odbywa.
Niskie stopy procentowe mogą zmniejszyć przepływ inwestycji zagranicznych i pobudzać krajowe kredyty. Sytuacja ta występuje w Japonii, gdzie stopy procentowe są obniżone do najniższych notowań. Istnieje strategia handlowa "carry-trade", oparta na różnicy stóp procentowych.
Różnica pomiędzy zasadą względnej stabilności gospodarczej a teorią PPP polega na tym, że nie można jej przewidzieć na podstawie kursu wymiany. To daje inwestorowi tylko ogólną ideę perspektyw dla wzmocnienia lub osłabienia waluty i siły pędu. Aby uzyskać pełniejszy obraz, zasadę względnej stabilności gospodarczej łączy się z innymi metodami prognozowania.
Budowa modelu ekonometrycznego
bardzo popularne na prognozowanie kursów wykorzystuje metodę tworzenia modeli opisywaniu relacji aktualny kurs wymiany z czynników, które, według inwestora lub handlowca wpływać na jej ruch. Przy opracowywaniu modelu ekonometrycznego stosuje się z reguły ilości z teorii ekonomii, ale w innych obliczeniach można wykorzystać inne zmienne, które mają istotny wpływ na kurs walutowy.
Na przykład weź prognozę na następny rok dla pary USD / CAD. Główne czynniki wpływające na dynamikę pary wybrać: różnicę (różnicowy) stóp procentowych w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych (INT), różnica we wzroście PKB (PKB), a różnica między wzrostem populacji dochodów osobistych w USA i Kanadzie (IGR). Ekonometryczna modelu w tym przypadku następujący:
USD / CAD (1 rok) = Z + A (INT) + B (PKB) + C (IGR)
Współczynniki a, b i c mogą mieć zarówno ujemną, i pozytywne, i pokazać jak duży wpływ ma odpowiedni czynnik. Warto zauważyć, że metoda ta jest dość skomplikowana, w obecności gotowego modelu, wystarczy jedynie zastąpić nowe dane w celu uzyskania prognozy.
Analiza serii czasowej
Metoda analizy szeregów czasowych jest czysto techniczna i nie uwzględnia teorii ekonomii.Najbardziej popularnym modelem w analizie szeregów czasowych jest autoregresywny średnioroczny model (ARMA). Metoda opiera się na zasadzie przewidywania modeli cen par waluty opartych na przeszłości. Obliczenia wykonano ze specjalnego programu komputerowego na podstawie wprowadzonych parametrów szeregów czasowych, których wynikiem jest stworzenie indywidualnego modelu wyceny parę specyficznych walut.
Niewątpliwie prognozowanie kursów walutowych jest bardzo trudnym zadaniem. Wielu inwestorów po prostu wolą ubezpieczać ryzyko walutowe. Inni inwestorzy są świadomi znaczenia prognozowania kursów walutowych i chcą zrozumieć czynniki, które ich dotyczą. Powyższe metody mogą być dobrą pomocą dla takich uczestników rynku.
Linki na
- Cechy Forex pary walutowe z japońskiego jena
- Fractal Analiza: chaos Forex Trader w służbie
- Jak odczytywać wykresy cenowe parach walutowych
