Maria Pawłowna wyszedł ze szkoły. Ulica była ciemna, oświetlone latarniami szkolnym, padał śnieg mocno. Wracam do domu, myślałem kobietę, zaparzyć herbatę i zjeść ogromny czekoladowy, który dziś zaniedbania matka uczeń shoved moją torebkę. Maria zadowoleniem koty domowe, słysząc kroki gospodyni były opuszcza salę i zajął zwykłe miejsce oczekujących. Ona szybko ściąga razem stary płaszcz, poklepał po kolei, nakarmione i usiadł przed telewizorem. Tym razem wszystko poszło według starego scenariusza: zdalne kliknięciu ekran zamrugał i monotonnie zabubnil prowadzenie. nauczyciel historii znalazł okulary, które sprawiają, że jej oczy niewiarygodnie duża, zerwała kilka plasterków czekolady i gorąca herbata i sapiąc zaczynają pofukivaya picia napoju.
Program był bardzo ciekawy, w popularnej prowadząc niektórzy aktorzy walczą bezpośrednio w powietrze i Marii, aby zmienić kanał. „Dochodowa War” - czytaj kobietę i natychmiast zobaczył czekoladę na ekranie. Dobrze jest to konieczne, pomyślała Masha, jutro będzie tylko dzieciom mówić o wojnie, i odkładając tacę na bok, ona przesunęła się bliżej ekranu.
Industrial Group AG Krupp
Zarządzanie problemem nie był zainteresowany w bok moralne pytania, ich główny cel - zarobić jak najwięcej pieniędzy, jak to możliwe. Po pierwsze, zapewniają one potrzeby wojska, amunicję, broń produkującą i inną broń podczas pierwszej wojny światowej. Następnie, w czasie pokoju, jak gdyby nic się nie stało, produkcję sprzętu rolniczego. Jednak, gdy w „zapachem prochu” air Krupp niedawno wznowił rośliny artyleryjskie transportowane do Szwecji, bo zespół projektantów i pracowników jednej wypadek gdyby nie rozpuści. Przez cały okres II wojny światowej był głównym dostawcą broni dla nazistowskich Niemiec. Fabryka produkuje Krupp artyleria samobieżna, pojazdy piechoty, czołgi i pojazdy zwiadowcze. Wszystkie zasoby organizacji koncentruje się na rozwoju potencjału wojskowego agresorem.
Najbardziej znane rozwinięcia czasie były bardzo ciężkie systemy artyleryjskie kolejowe - Dora i Gustav. Pistolet był pierwotnie produkowany do niszczenia umocnionych budynków w granicach Niemiec, Belgii i Francji. „Dora” została również zastosowana do Sevastoplya napaści w 1942 roku, a po stłumieniu powstania w Warszawie. Konstrukcja tego typu broni zostało zaplanowane w 1936 roku, kiedy Gidlera odwiedził zakłady Krupp AG i zamówił broni ciężkich, pociski, które mogą przeniknąć przez betonową ścianę 7 metrów grubości pancerza 1 m, boisko 30 metrów. W tym przypadku maksymalny zakres pistoletów miał być pod kątem 25-45 km naprowadzaniem pionowym do +65 stopni. Aby stworzyć broń narażonych na taktycznych i technicznych wymagań zespołu projektowego został zmontowany, kierowany przez Erich Muller, człowiek, który posiada wszystkie niezbędne umiejętności, aby rozwiązać ten problem. Projekt został w pełni rozwinięty w 1937 roku, budowa 800-mm armatę kalibru została zakończona w 1941 roku. Nowy system artyleryjski nadano imię „Dora” - na cześć jego żony, E. Muller. Drugi pistolet nadano nazwę „Fat Gustav” - na cześć szefów firmy Gustav von Bohlen i Galbaha Krupp. Jest w pełni kompletna do połowy 1941 roku. Stwierdzono również planowane oraz trzeci system artylerii, ale nie udało się wyprodukować.
Naturalnie, po konferencji w Jałcie i Posdamskoy troska Krupp AG została całkowicie rozwiązana, Alfred Krupp, syn Gustava Kruppa von Bohlen, został aresztowany i skazany na 12 lat więzienia z konfiskatą mienia. Jednak po pewnym czasie, na podstawie decyzji Sądu Najwyższego USA, więzień został zwolniony. Jednocześnie, obrońcy, ale ich sposób, odnosząc się do godła grupy, rzekomo trzy przeplatają kręgi - symbol pokoju. A fakt, że Alfred Krupp master - to już nie jest dla niego ważne, żeby nie podpisać, ponieważ pistolet wyciągnąć. Zarządzanie firmą po zwolnieniu natychmiast zaczynają odbudowywać swoją działalność, jak długo buduje swoją organizację zostały poważnie zakłócony po alianckich nalotów. Po 20 latach państwa grupy Krupp ma 100 tysięcy pracowników. W 1999 roku nastąpił duży fuzji, w wyniku której spółka połączyła się z Thyssen AG i stała się wiodącym producentem stali na świecie ThyssenKrupp AG, nadszarpnięta reputacja, że nikt nie pamięta.
koncern naftowy ExxonMobil (Standard Oil)
Oprócz budowy nowych przedsiębiorstw do produkcji paliw syntetycznych, Standard Oil prowadziła działania wywiadowcze w Niemczech organizować produkcję oleju. Amerykańska firma należąca więcej niż połowę kapitału spółki naftowej, który posiadał jedną trzecią wszystkich stacjach benzynowych. Niemiecko-amerykański koncern naftowy miał rafinerie i fabryki olejów mineralnych. Były też instalacje do uwodornienia węgla, byli w Niemczech i Japonii, ale w Ameryce nie były.
Gdy w 1935 roku Hitler odwołał artykuły militarne traktatu wersalskiego i wprowadził w Niemczech poboru, USA firma Ethyl Gasoline Corporation, przy cichej zgody władz rządowych wydał patent do Niemców, do produkcji tetraetylu ołowiu - Specjalne dodatki w bezin, zwiększa liczbę oktanową. W dokumentach, ujrzeć światło po wojnie, eksperci z Farbenindustrie AG dodaje mówił o udziale amerykańskiej firmy: „Nie ma potrzeby, aby podkreślić, że bez tetraetylu nowoczesna wojna jest nie do pomyślenia, Mamy, od początku wojny były w stanie wyprodukować czteroetylku wyłącznie dlatego, że na krótko przed. Amerykanie zbudowali fabrykę dla nas przygotował go do pracy i dał nam niezbędne doświadczenie. " kapitał amerykański, jest również bardzo przydatna w badaniach do produkcji kauczuku syntetycznego.
Równie wielka była pomoc amerykańskiego kapitału oraz opracowanie sposobów produkcji kauczuku syntetycznego. W laboratorium i instalacji pilotowej Baton Rouge (Louisiana) otwarty sposób wytwarzania gumy „Buna” w dużych ilościach. I ten patent odkrycie stało się własnością niemieckiego zaufania. Standard Oil Company opracowała nową metodę produkcji gumy, zwany butylu. On celował w wielu aspektach jakości gumy, „Buna”. Ponadto przedstawiciele pomogło w Niemczech w produkcji magnezu, niklu, glinu, węglik wolframu, beryl i innych związków chemicznych. Już w 1935 roku w Niemczech, produkcja metali nieżelaznych i lekkich przekroczyła kanadyjskich i francuskich cztery razy, a norweski i brytyjski - sześciokrotnie.
Dzisiaj, spadkobierca Standard Oil to największy koncern naftowy ExxonMobil
producent odzieży Hugo Boss AG
Założył w 1923 roku przez Hugo Ferdinand Boss w Metzingen (Baden-Württemberg), który do dziś jest siedzibą organizacji.
Początkowo firma specjalizuje się w szyciu odzieży sportowej i odzieży roboczej. Wszystko szyte w małej fabryce, nie wypadła źle. Jednak po 7 latach, Hugo miał pewne problemy, a jego firma jest zagrożona. Zapisane kolejność partii, że projektant otrzymane po jego wejściu w NSDAP (nr 508 <889>)
Pierwotnie zamówił dużą partię brunatnych koszul, następnie Hugo szyte czarnych mundurów dla SS, a potem czarne i brązowe mundury dla Hitlerjugend.
Projektant mody do projektowania mundurów dla SS, był niemiecki artysta - Carl Dibich (oberführer był w SS). Dibich mundury zaprojektował duet z grafikiem Walter Heck. Oprócz oficjalnych mundurów, Charles jest autorem logo dla Ahnenerbe (niemieckiej społeczności, studiował historię starożytną niemiecki) i przecina dla oficerów SS. Ponadto, Karl jest u podstawy pochodzenie fabryce porcelany Porzellan Manufaktur Allach, prowadził firmę aż do jego transferu do Dachau.
Walter Heck, celował także w kilku obszarach, w uzupełnieniu do udziału w tworzeniu mundurów wojskowych pełnił (był Hauptsturmführer SS) i SS godło tworzone poprzez łączenie run „Zig” - piorun, który w mitologii Niemcy traktowane jako symbole boga wojny Thor. W uzupełnieniu do powyższego, opracował logo CA.
Hugo wykazały dobre wyniki, a wkrótce stał się jednym z głównych producentów specjalny. forma. Po drugiej wojnie światowej to nazwano fabryka i ważnym Boss strona wojskowy dostał bardzo duże zamówienie na produkcję mundurów dla Wehrmachtu. Warto zauważyć, że oprócz firmy Hugo Boss AG, w produkcji mundurów dla wojska brał udział w niemal wszystkich niemieckich prywatnych krawców.
Firma otrzymała niezwykle wysokie zyski ze współpracy z państwa narodowosocjalistycznego, jak produkcja trwała w czasie wojny.
Wiadomo również, że firma jest stale używany z pracy jeńców wojennych. Hugo fabryki w nieludzkich warunków pracy dla obywateli krajów okupowanych. Zapisuje dane, które zostały wykorzystane w pracach Polaków, Francuzów i Żydów. Po wojnie, Hugo został skazany, ale udało mu się uniknąć kary, jak twierdził, że był nazistą, ile potrzeba. Sąd dał mu grzywnę w wysokości 100 tysięcy marek, i że sprawa została zamknięta. Wiele lat później, jego syn mówi: „Oczywiście, mój ojciec należał do partii nazistowskiej, ale którzy nie należą do niego wtedy.?”.
Wszystkie takie same, dołączył do „Pamięć, Odpowiedzialność i Przyszłość” fundusz pod naciskiem opinii publicznej, firma stworzyła przez niemiecką firmę, aby pomóc rodzinom, których krewni zostali zmuszeni robotników w czasie II wojny światowej.
Założyciel sieci handlowej Metro Cash & Carry
Otto Bayskham - służył kiedyś w „Leibstandarte Adolf Hitler” (elitarnej jednostki Waffen-SS, który był pod patronatem Hitlera), w połączeniu jest założycielem sieci sklepów Metro Cash & Carry. I mimo, że jego firma powstała po II wojnie światowej, media często przypominają, że członkowie Leibstandarte działał jako strzeże wyższe szeregi Trzeciej Rzeszy. Nawiasem mówiąc, Bayskhman, nie lubi mówić o swojej przeszłości, o niczym innym podczas jego kierownictwem dużej firmie, nie daje żadnych wywiadów.
Firma Kodak
Notorious producent kamer filmowych i cyfrowych, również udało się pobrudzić rąk, wraz z innymi kolaborantów hitlerowskich Niemiec. Na pierwszym miejscu w niemieckim podziału spółki wykorzystał przymusowe jeńców wojennych, a po drugie zależnych Kodak zlokalizowanych w innych krajach europejskich, w pośpiechu, aby uczestniczyć w stosunkach towarowo-pieniężnych z nazistami, dając im jako platforma dla realizacji swoich towarów i walucie obcej, Na przykład, jednostka portugalski ostrożnie przenieść swoją jednostkę waluty w Hadze, który w tej chwili został schwytany przez niemieckich okupantów.
Ponadto, oprócz filmu Kodak dla filmów propagandowych wyprodukowanych przez nazistowskie Niemcy Trzeciej Rzeszy, zapalników i innego sprzętu do użytku wojskowego.
Założyciel firmy Ikea
Dopiero w 1994 roku, po tym jak swobodnie dostępne informacje pochodzą z listów szwedzkiego faszystowski reżim kibiców Pera końcu stało się jasne, że Igvar Kampard, założyciel Ikei słynnej marki, był członkiem organizacji hitlerowskiej (1942-1945). Był aktywnie zaangażowany w sprawy partii, musi zbierać pieniądze, a nawet po wydaniu nie ciągłego dialogu z byłych członków partii. Jakiś czas po tym zdarzeniu Pan Kamprad potwierdził wszystkie powyższe informacje i stwierdziła, że bardzo przykro z powodu tych chwil jego życia. Napisał też list do pracowników IKEA, w którym poprosił o przebaczenie ze strony Żydów.
Firma Nestle
Firma Nestle, która jest znana na całym świecie ze swoich skandali i czekolady, oprócz opowieści z nieracjonalnego wykorzystania źródeł czystej wody oraz wprowadzenie niemowląt Formula Zużycie suchy niemowlę zamiast mleka matki, nie udało się doskonalić w latach II wojny światowej. W 1939 roku Nestle w Szwajcarii pod warunkiem pomocy finansowej hitlerowskich Niemiec. Z tego Rzeszy podpisał umowę z firmą na dostawę czekolady w okresie działań wojennych dla całej armii niemieckiej. W tej chwili kierownictwo firmy deklaruje otwarcie, że w 1947 roku nabył firmę, która można powiedzieć, jak następuje: „nie ma wątpliwości, czy można uznać, że niektóre z firm Grupy Nestle, działających w kraju, kontrolowane przez narodowych socjalistów (nazistowskich) reżimu, wykorzystując składy robotników”. W 2000 roku, firma Nestle zapłacił $ 14,5 mln wykorzystania niewolniczej pracy. Pieniądze szły na pokrycie potrzeb osób dotkniętych jego działań podczas II wojny światowej, jak również ocalałych z Holokaustu.
J. P. Morgan Chase (Chase Bank)
producent samochodów Ford
Fakt, że Ford się na liście nie jest zaskakujące. On pierwotnie wyróżnia ostrych antisimistskimi poglądów, a nawet przed niemiecką prześladowania Żydów, skandalicznie słynnego w całej Europie. Mark przynajmniej, że opublikował swoją własną gazetę, w której artykuł jest często na zewnątrz, na przykład, nazwa „Międzynarodowe żydostwo początkowym globalnego problemu. ”. Tekst wynalazca stara się udowodnić, że Żydzi są winni za to, co stało się z pierwszej wojny światowej. W 1938 roku nawet otrzymał Order Zasługi Orła Niemieckiego - najwyższe wyróżnienie hitlerowskich Niemiec.
Niemiecka jednostka Ford wydał trzecią część wszystkich ciężarówek wojskowych, używanych przez armię niemiecką w czasie II wojny światowej. Jednocześnie produkcja pracował głównie więźniów. Jeszcze zanim jednostka US wpadł w ręce nazistów, kiedyś z pracy więźniów. Chociaż wszystkie procesy sterowania kierunkiem Stanów Zjednoczonych.
Nawiasem mówiąc, Hitler był traktowany z wielkim szacunkiem do Forda, nawet wisiał jego portret na swoim miejscu pracy. Jeśli chodzi o znanych projektantów, powiedział:
„Uważam Genri Forda jako moją inspiracją”.
Firma Coca-Cola
W 1941 roku na rynku niemieckim nie ma nowego napoju Fanta. Max sam w NSDAP nie była zaangażowana, ale nieprzerwane zasilanie napoju Coca-Cola jednostki podczas wojny utrzymane. Co dało dobry zysk spółki jako całości.
Wydawnictwo Random House
Media międzynarodowy koncern Bertelsmann AG, kontrolując cały przemysł wydawniczy i drukowania w Niemczech ma co najmniej trzy dobrze znane spółki zależne: Random House, Bantam Books i Doubleday. Że Random House, w trakcie kadencji Krajowej Partii Socjalistycznej, aktywnie opublikowanej literatury nazistowskiej, propagandowego. Na przykład, wyjścia publikacji zatytułowanej „Sterylizacja i eutanazji. - wkład do stosowanych etyki chrześcijańskiej” To spopularyzował również prace Willi Vesper, mówiąc z entuzjastycznym przemówieniu na spalenie ogromnej liczby książek w 1933 roku. W 1997 roku Random House ponownie zachowywał się niewłaściwie dając w definicji słownika Webstera słowa „nazistowskich”, opisując koncepcję następująco: „a. Osoba fanatycznie oddany szczególności działalność, praktyka, itd., Lub pragnienie, aby je opanować”W odpowiedzi, Anti-Defamation League powiedział, że „wydawnictwa bagatelizuje i zaprzecza mordercze intencje i działania reżimu nazistowskiego”.
finansowa spółka Allianz
Obecnie Allianz jest jedną z największych firm na świecie zajmujących się świadczeniem usług finansowych. Firma została założona w Niemczech w 1890 roku, do czasu, gdy naziści doszli do władzy - była już solidną organizacją zajmującą się ubezpieczeniem. CEO Kurt Schmitt był ministrem gospodarki, Hitlerem, a firma aktywnie ubezpieczyć przedmioty i cały personel w Oświęcimiu. Jej kompensacja CEO pay ubezpieczenie po Nocy Kryształowej, jednak otrzymane pieniądze nie ma wpływu, a państwo nazistowskie. Ponadto, firma ubezpieczeniowa pomógł naziści śledzić na jej polityk Żydów wysłać ich do obozów zagłady.
Firma Novartis
Wiele osób wie, że dobrze znana firma farmaceutyczna Bayer zyskał rozgłos dzięki produkcji gazu Cyklon B, który naziści używane komór gazowych. Ona nie jest jedynym znanym w tej dziedzinie, Sandoz i Ciba Chemical Company, z siedzibą w Szwajcarii, połączone w Novartis, wydał słynny lek Ritalin, które następnie zostaną wykorzystane w USA do leczenia dzieciństwa nadpobudliwość.
W 1933 roku, znajduje się w niemieckim oddziale przez Ciba, ostro zawiesił członków zarządu pochodzenia żydowskiego, a wymiana pracowników na bardziej „dopuszczalne” Aryjczyków. W tym czasie, Sandoz realizowane dokładnie taką samą politykę, nawet w odniesieniu do jej przewodniczącego.
Podczas II wojny światowej firma produkowała dla nazistów leków, barwników i substancji chemicznych. Później firma, podobnie jak wiele innych, przyznał się do winy, przeprosił i przekazał do szwajcarskiego funduszu $ 15 mln zrekompensować ofiar faszyzmu.
BMW Producenci samochodów.
Spółka w czasie II wojny światowej, używany z pracy 30 tysięcy więźniów. Więźniów obozów koncentracyjnych i robotników przymusowych bez specjalnego wykształcenia prowadzone produkcję silników do samolotów. BMW w momencie wysłał całą siłę wojowników do produkcji samolotów i motocykli, spychając na tle innych produktów, aby zarobić jak najwięcej pieniędzy na pojazdach wojskowych.
Firma Maggi
Firma z siedzibą w Szwajcarii, Julius Maggi w 1872 roku, na początku drugiej wojny światowej aktywnie sprzedaje zupy. W 1897 roku Julius Maggi Maggi GmbH zarejestrował firmę w niemieckim mieście Singen. Dojście do władzy nazistów jest bardzo pozytywny wpływ na działalność Julius, od 1930 roku stało się głównym dostawcą półproduktów dla armii niemieckiej.
General Electric
Dla „brzydkiej” zachowania się w czasie wojny, nawet rząd USA nałożył na General Electric. Wszystko ze względu na fakt, że spółka, wraz z Krupp specjalnie podniósł cenę węglika wolframu, co jest niezbędne do obróbki metali. Jednak po otrzymaniu grzywny w wysokości 36 tysięcy dolarów, General Electric, tylko samodzielnie zarobione oszustw około pół miliona dolarów, utrudniając jednocześnie mobilizacji wojska, tym samym zwiększając cenę zwycięstwa. Ponadto, General Electric udało się kupić udziały w Siemens, stał się wspólnikiem w budowie komór gazowych i wykorzystywania niewolniczej pracy.
IBM Firma.
Obecnie IBM twierdzi, że niemieckie spółki zależne kontrolowane przez niemieckiego przywództwa. Oraz w procesie nie mogli wpływać.
Inne firmy współpracowały z nazistami
Duże firmy amerykańskie i niemieckie imperialiści koordynuje swoje działania, oraz na terytorium Niemiec, ciągły strumień broni rozpoczęła import z zagranicy. Na przykład, firma lotnictwo US Aircraft Corporation przez osiem miesięcy w 6, 4-krotny wzrost w imporcie produktów do Niemiec. Ponadto do jej przyszłych agresorów dostarczone samoloty i inne organizacje: Radia lotnictwa uprzejmie dostarczył Sperry Corporation, poszczególne części do budowy samolotów, import United Aircraft transporation. Ogromne numery wysłał swoje wyroby do Niemiec jako takich firm jak Curtiss Wright, amerykański samolot i innych, często mają silników zasilanych i samolotów.
Oprócz pojazdów wojskowych i komponentów, firmy amerykańskie dostarczyły niemieckich patentów dla innowacyjnych wynalazków w dziedzinie budowy samolotów. Na przykład, znany niemiecka firma BMW podpisała umowę z firmą Pratt & Whitney, na podstawie którego Niemcy otrzymał patent do produkcji silnika samolotu z chłodzeniem powietrzem. Następuje również garnitur i amerykańskiej firmy United Aircraft eksport - Niemcy przekazany patent na produkcji swoich samolotów wojskowych. A także otrzymała dużą amerykańską firmę Douglas.
Wiadomym jest, że największa amerykańska firma chemiczny DuPont podpisał z Farbenindustrie AG umowę na mocy której Niemcy poprzez Holandii dostarczonego materiałów wybuchowych i broni boepripasy. K 1934 Dostawy w Niemczech są takiej wielkości, że sytuacja stała zainteresowany specjalną komisję do zbadania działalności przedsiębiorstw wojskowych. Stwierdzono, że między firmami niemieckimi i amerykańskimi mają wiele tajne porozumienia w sprawie wymiany patentów w dziedzinie zbrojeń. Jeden z członków komisji, senator Clark, powiedział: „Jeśli jutro Niemcy wykazały aktywność w sensie militarnym, okazało się być bardziej wydajne dzięki wiedzy technicznej i patentów, które zostały mu przedstawione przez amerykańskich firm.”
W 1940 roku - Franks Knox (US Treasury) powiedział: „W roku 1934 i 1935 Hitler wydał setki silników lotniczych pierwszej klasy, produkowane w Stanach Zjednoczonych. ” Jego wyniki uzupełnione Senackiej „amerykańskich przemysłowców z zgoda rządu USA odsprzedane niemieckich patentów rządowych i praw na budowę silników.. „
Niemcy Hitlera był bardzo zainteresowany w rozwijaniu własnych złóż żelaza jako uzależniona od importu rudy żelaza. I choć źródła w kraju były o 20-25 procent zawartości żelaza, które jest uważane za nieopłacalne, zarządzanie rzucił wszystkie swoje siły dla ich rozwoju. Na podstawie tych depozytów zbudowaliśmy trzy zakłady z roczną produkcją metalową 6 mln ton, co stanowi jedną trzecią całej produkcji stali w Niemczech. Kwestia zaangażowana firma amerikasnkaya R. Brassert. Brytyjski ekonomista H. Muhlen mówi o tej instytucji, co następuje: „Firma, przed prawie nieznane w Niemczech.. jest ściśle związana z Rzeszy w jego dostaw rudy żelaza - kluczowy element niezależności ekonomicznej w produkcji broni”Nawiasem mówiąc, ustanowienie R. Brassert, był tylko oddział firmy Chicago Brassert ściśle współpracuje z amerykańskim zaufania Morgan. Zgodnie z umowami „nieprzezroczyste” organizacje amerykańskie zobowiązały się do dzielenia się ze swoimi niemieckimi „przyjaciół”, innowacje w rozwoju technologii informatycznych.
